Dlaczego Balladyna jest dramatem

Dlaczego Balladyna jest dramatem

Prezentowany tekst jest efektem naszych działań w partnerstwie z forumdiy.pl

Balladyna to dramat, który został porównany do Szekspirowskiego Makbeta. Jednak podczas gdy Makbet skupia się na sile morderstwa, Balladyna bada, jak technologia może połączyć się z obsesyjną miłością.

Historia Balladyny była wielokrotnie adaptowana na przestrzeni lat. Na jej podstawie powstały dwie opery, jedna autorstwa Władysława Żeleńskiego, a druga Jarosława Kiljana. Została również zaadaptowana na scenę przez Emmę Blacklay-Piech i Adama Hanuszkiewicza w Warszawie oraz przez Passing Stranger Theatre Company w Kensington w Londynie. Dla anglojęzycznej publiczności Balladyna odrodziła się jako tragi-komedia w listopadzie 2018 roku.

Opowieść o miłości i zdradzie, Balladyna jest słowiańską wersją Makbeta i opiera się na starożytnej koronie Polski. Młody książę, Kirkor, szuka żony. Mityczny Pustelnik radzi mu, by poślubił ubogą chłopkę. Niestety, zakochuje się w obu siostrach. To powoduje, że jego brat obala królestwo.

Wśród zachowanych utworów Słowackiego czteroaktowa sztuka Kordian uważana jest za ostatnie słowo polskiego romantyzmu. Choć nie jest to pierwsze dzieło tego typu, jest najlepsze. Do innych dzieł Słowackiego należy sztuka Mary Stuart, która zawiera motywy ze Snu nocy letniej Szekspira.

Słowacki był uważany za narodowego poetę Polski. W jego utworach często pojawiał się mistycyzm, orientalizm i spora dawka ironii. Jedna z jego najpopularniejszych sztuk, Balladyna, uważana jest za wielkie dzieło. Przynajmniej tak scharakteryzował swoje arcydzieło autor, Juliusz Słowacki.

Balladyna to sztuka z 1834 roku autorstwa polskiego poety Juliusza Słowackiego. Jest to tragikomedia, która bada, jak technologia i obsesja mogą się zbiec. Aby lepiej wyobrazić sobie jej skalę, w 1974 roku sztuka została wystawiona w Gran Teatro de Varsovia w Warszawie, a w 2008 roku w Teatrze Wielkim w Warszawie. W rolach głównych wystąpiły Anna Krauze, Anna Chodakowska, Katarzyna Figura, Maja Pankiewicz i Sandra Korzeniak. W obsadzie uczestniczyli także inni, m.in. Dominika Biernat, Marcin Kowalczyk i Katarzyna Anosowicz.

Między Balladyną a historią Hamleta jest wiele podobieństw. Obie opowiadają o kobietach rywalizujących o serce księcia. Choć obie twierdzą, że sprawiedliwe rządy nad krajem są konieczne, to jednak udowadniają, że zło można przekuć w sceniczną rzeczywistość. Podobnie główna bohaterka sztuki, Balladyna, jest bezwzględna w dążeniu do celu, jakim jest władza.

Choć w Balladynie występuje kobieta, to w sztuce pojawia się znacznie więcej postaci męskich. Należą do nich matka Balladyny, Wdowa; rycerz zwany Fon Kostryn; oraz wspomniany już Pustelnik, czyli król gnieźnieński Popiel III. Do najbardziej znanych aktorów, którzy wcielili się w postać Balladyny należą Anna Krauze, Anna Chodakowska, Marcin Kowalczyk i Sandra Korzeniak.

Jak w każdym wielkim dziele literackim, tak i w „Balladynie” można znaleźć wiele sprytnych nawiązań do innych utworów, w tym najsłynniejszy koncept sztuki. Nie tylko w tej opowieści pojawia się „Balladyna”, czyli piękne dzieło sztuki, które służy jako portal do świata Balladyny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Wiadomości związane